Ja de tijd raast door en ik ga verder me m'n leven, weet ge da'k het vaak probeerde waar ik telkens weer van leerde, dus
zo moest da zijn, om weer goe te zijn, soms dan doet da pijn, ma dan voelde u vrij, en
nu voelde mij dus me da gevoel gaan we samen naar dromenland gaan, waar dromen ontstaan, en vrolijke maten maken da'k weer geen stoten bega,
behoorlijke praat, ma zo moet da zijn.
Balans in het leven als water bij wijn, de schade en pijn, latek liever achter om gelukzalig te zijn.
Dus praat es me mij, dan voelek me goe, respect voor u broeders is wa ik bedoel. Ik haat het gevoel als tweegezichters liegen en dan redelijk koel.
vergeet da gedoe en feest mee me mij (mee me mij)
want kvoel me eindelijk vrij
weet ge waardak over praat dan levek mee me u ,ma nu geef ik u , iets compleet new. Nie opgeven met u leven is wat ik net heb geleerd. als ge vroeger anders dacht dan heb ik hopelijk bekeerd.